سوره یونس

آیه 71

و اتل عليهم نبا نوح اذ قال لقومه

ياقوم ان كان كبر عليكم مقامى و تذكيرى بآيات اللّه فعلى اللّه توكلت

فاجمعوا امركم و شركاءكم ثم لا يكن امركم عليكم غمة ثم اقضوا الى و لا تنظرون

در ابتدای آیه به پیامبر(ص) و تمام مسلمین دستور به خواندن اخبار و سرگذشت حضرت نوح (ع) داده می شود و این دستور بنا به این دلیل است که حتماً در سرگذشت ایشان درس هایی است که باید بدان توجه کرد و از این سری درس ها که در همین آیه به آن اشاره شده است مبارزه  با دشمنان است.

1.ایشان به قومشان(دشمنان از آن ها) می فرمایند که اگر مقام و تذکرات من برای شما سنگین است هر کاری که می خواهید و می توانید بکنید که من فقط بر خدا توکل کرده ام.

درسی که می توان از این قسمت گرفت و در قسمت بعد تکمیل می شود، اولاً ارشاد کردن است ثانیاً عذم توجه به تشرها و تهدید های دشمن برای عذم انجام وظیفه است چون تکیه گاه ما خداست.

2. و در ادامه ایشان می فرماید تمام توانایی خود و شریک هایتان (معبودهایتان) را جمع کنید و تمام جوانب را بسنجید و سپس بکوشید بی درنگ مرا از حیات ساقط کنید.

بسیار درس جالب، کاربردی و مهمی است ، آن حضرت رجزخوانی کوبنده ای می کند و تمام قدرت ها و توانایی های مادی و پوشالی آن ها را به سخره می گیرد و چون تکیه گاهش خداست، این تجهیزات مادی دشمنان را هیچ می پندارد.

البته باید توجه داشت که این مفهوم با آیه ی : " و اعدوا مااستطعتم ..." منافات ندارد، یعنی باید مسلمین تجهبزات مهیا کنند تا دشمنان جرأت  حمله پیدا نکنند ولی مطمئناً این اصل اساسی نیست و اصل، توکل و اطمینان به خداست.

پیام کلی : در سیاست خارجی، نباید به دشمنان خدا به هیچ عنوان رو، داد و اصلاً ترس و وحشت نباید به دل راه داد که ما تکیه گاهمان ایزد عزیز(با عزت) است.